ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΕΤΡΟΥ
Τη Δευτέρα 12.10 ένας εργολάβος επισκέπτεται την κατάληψη Παπαδοπέτρου και ανακοινώνει στους παρευρισκομένους ότι σε λίγες μέρες θα προχωρήσει σε εργασίες αναστήλωσης του κτιρίου. Το καλοκαίρι, εν μέσω θερινών διακοπών, είχε προηγηθεί δημοπράτηση και ανάθεση έργου στον εν λόγω εργολάβο.
Ως γνωστόν την 1η Ιούνη 2006 εν μέσω φοιτητικών κινητοποιήσεων και κατόπιν απόφασης του συλλόγου πολυτεχνείου κρήτης πραγματοποιείται διαδήλωση με στόχο την κατάληψη του κτιρίου Παπαδοπέτρου. Ο πρύτανης του Πολυεχνείου Γρυσπολάκης έδειξε από την πρώτη στιγμή τις διαθέσεις του καλώντας τα ΜΑΤ να χτυπήσουν άγρια τη διαδήλωση με σκοπό να εμποδιστεί η κατάληψη του κτηρίου, γεγονός προτωφανές για τα δεδομένα των Χανίων. Το απόγευμα της ίδιας μέρας και με την έμπρακτη συμπαράσταση πλήθους κόσμου της χανιώτικης κοινωνίας, το κτίριο τελικά καταλαμβάνεται. Έκτοτε έχει λειτουργήσει ως χώρος κινηματικής συνεύρεσης, εκδηλώσεων του φοιτητικού συλλόγου, πολιτικών και πολιτιστικών ομάδων και κέντρο αγώνα όπως το Νοέμβρη του 2008 με την απεργία πείνας των 15 μεταναστών.
Λίγο καιρό μετά την κατάληψη η πρυτανεία άρχισε τις έντεχνες μεθοδεύσεις για την επανάκτηση του ελέγχου του κτιρίου με άκρως “εκπαιδευτικού” ενδιαφέροντος στοχεύσεις. Αρχικά ήθελαν να εγκατασταστήσουν κέντρο επιχειρηματικής δραστηριότητας του πολυτεχνείου. Έπειτα είχαν σκοπό να στεγάσουν εγκαταστάσεις ευρυζωνικών δικτύων, υπηρετώντας τα συμφέροντα μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας. Τώρα θέλοντας να διχάσουν τους φοιτητές επιχειρούν να γίνει χώρος διδασκαλίας της σχολής αρχιτεκτόνων, χωρίς αυτό να αποτελεί πραγματική λύση του κτιριακού τους προβλήματος. Συνεχίζοντας το “εκπαιδευτικό” τους έργο κατεδάφισαν πολιτικό χώρο στο πολυτεχνείο (αυτοδιαχειριζόμενο στέκι) για να κατασκευάσουν τουαλέτες. Ανάλογες μεθοδεύσεις και με ανάλογους σκοπούς γίνονται ταυτόχρονα και ενάντια στην κατάληψη Rosa Nera.
Σημασία λοιπόν για αυτούς δεν έχει μια συγκεκριμένη χρήση του κτιρίου Παπαδοπέτρου, αλλά οποιαδήποτε χρήση η οποία θα οδηγούσε στην εκδίωξη των καταληψιών, την καταστολή ενός ακόμη χώρου αντίστασης και ένα καίριο πλήγμα στην κατάκτηση του ασύλου.
Αυτή η δραστηριοποίηση δεν είναι παρά ένα κομμάτι μιας ευρύτερης επίθεσης για την κατάπνιξη του φοιτητικού κινήματος και γενικότερα του κινήματος αντίστασης στον ελλαδικό χώρο. Οι εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας θέλοντας να προωθήσουν σκληρές μεταρρυθμίσεις, προσπαθούν να σβήσουν οποιαδήποτε φωνή αντίστασης στα σχέδιά τους και να καταπνίξουν οποιοδήποτε κύμα κοινωνικής έκρηξης που ενδεχομένως θα προκληθεί.
Όλες οι «αναγκαίες» μεταρρυθμίσεις περνάνε μέσα από την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, την εντατικοποίηση των σπουδών και την κατάργηση του ασύλου, την ένταση της επιτήρησης και της καταστολής, την ποινικοποίηση της κινηματικής και συνδικαλιστικής δράσης, τις επιθέσεις σε καταλήψεις και στέκια, το κυνήγι των μεταναστών, την εντεινόμενη δραστηριοποίηση των παρακρατικών συμμοριών και την άγρια εκμετάλλευση.
Για μας το κτίριο Παπαδοπέτρου αποτελεί ζωντανό κύτταρο αντίστασης στο κέντρο της πόλης, χώρο διακίνησης ιδεών που δεν αποτελούν προϊόντα χειραγώγησης και χώρο δημιουργικής έκφρασης. Θεωρούμε λοιπόν αναγκαία την ύπαρξη ενός τέτοιου ανοιχτού, ελεύθερου, κοινωνικού χώρου στον οποίο θα μπορούμε να αυτοοργανώνουμε συλλογικά τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Δεν υποχωρούμε. Δεν παραδίδουμε το κτίριο. Αντιστεκόμαστε.
ΠΟΡΕΙΑ: ΠΕΜΠΤΗ 22/10 στις 17:00 πλ. αγοράς
Πρωτοβουλία ατόμων από πολιτικές και πολιτιστικές ομάδες κτiρίου Παπαδοπέτρου