Το πρωί της 25ης Μαρτίου στα Χανιά εκατοντάδες κόσμου συγκεντρώνονται στον κήπο για να παρέμβουν στην παρέλαση ενάντια στην υποβάθμιση και το ξεζούμισμα της ζωής μας. Μοιράζονται κείμενα, φωνάζονται συνθήματα και πετιούνται τρικάκια. Από νωρίς οι μπάτσοι έχουν αποκλείσει το χώρο γύρω από τους επίσημους με κάγκελα, ΜΑΤ και ασφαλίτες. Όταν οι διαδηλωτές κατεβαίνουν στο δρόμο τα ΜΑΤ επιτίθενται με χημικά και ξύλο και συλλαμβάνουν 3 άτομα. Την ίδια ώρα οι μπάτσοι φυλάνε τα γραφεία της Χρυσής Αυγής, όπου οι φασίστες μοιράζουν τις εμετικές τους εφημερίδες, τραμπουκίζουν και απειλούν πλήθος περαστικών που είτε αρνούνται να τις πάρουν είτε τους βρίζουν.
Ακολουθεί πορεία 500 ατόμων προς το αστυνομικό μέγαρο που απαιτεί την άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων, ενώ αργά το απόγευμα κινείται προς δικαστήρια, όπου έχουν μεταφερθεί οι συλληφθέντες. Στη διαδρομή ΜΑΤ και ασφαλίτες προκαλούν με προσωπικές απειλές και ασφυκτική πίεση τους αλληλέγγυους διαδηλωτές. Στα δικαστήρια οι συλληφθέντες αφήνονται ελεύθεροι με ανυπόστατες κατηγορίες. Οι συγκεντρωμένοι (200 άτομα) αποχωρούν με πορεία προς το κέντρο για να διαλυθούν. Στο κάτω Κουμ-Καπί συναντούν 3-4 φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής. Ο υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής και υποψήφιος βουλευτής Στέλιος Βλαμάκης (τσιράκι του αρχιχρυσαυγίτη μαχαιροβγάλτη Σταύρου Καρεφυλλάκη), και αφού αντιλαμβάνεται ότι πίσω από την πορεία υπάρχουν μπάτσοι, απειλεί ότι θα “γεμίσει τρύπες” τους διαδηλωτές δείχνοντας όπλο που είχε στο μπουφάν του. Κομμάτι των διαδηλωτών στην κεφαλή της πορείας, μη ανεχόμενο την παρουσία και τις προκλήσεις των φασιστών, επιτίθεται στους χρυσαυγίτες. Ο Βλαμάκης αμέσως υποχωρεί, ενώ τα πρωτοπαλίκαρά του αρπάζουν αυτό που τους άξιζε. Την ίδια στιγμή ΜΑΤ και ασφαλίτες επιτίθενται στο πίσω μέρος ξυλοκοπώντας και διαλύοντας την πορεία. Έτσι, και ενώ ο κόσμος διαλυόταν, οι φασίστες επανέρχονται και μαζί με τους μπάτσους επιτίθενται σε όσους διαδηλωτές εγκλωβίστηκαν σε στενό πεζοδρόμιο. Στη συνέχεια οι ασφαλίτες προτρέπουν τους φασίστες να μπουν σε καφετέρεια για να μην φαίνονται. Τελικά οι μπάτσοι προσαγάγουν συνολικά 62 διαδηλωτές (μεταξύ τους και κόσμο ο οποίος απλώς διαμαρτυρήθηκε για την καταστολή).
Μέσα στο μπατσομέγαρο ασφαλίτες βρίζουν με χυδαία σεξιστικά σχόλια, τραμπουκίζουν και απειλούν τους προσαχθέντες, ενώ κάνουν συνεχώς καψόνια, μέχρι και ζητούν σε άτομο να ψάλλει το πάτερ ημών. Ένας από αυτούς φορά προκλητικά καπέλο με σύμβολο που χρησιμοπούν κατά κόρον οι φασίστες. Παράλληλα, και ενώ οι μπάτσοι έχουν “προσαγάγει” δύο φασιστοειδή (προφανώς για το τυπικό και για να τους συμβουλέψουν να είναι πιο “διακριτικοί”), ο Βλαμάκης -που δεν είχε προσαχθεί- μπαίνει ελευθέρα από την πίσω πόρτα στο μπατσομέγαρο και γυρνοβολάει ανενόχλητος συζητώντας φιλικά με τους μπάτσους. Τελικά όλοι οι προσαχθέντες αφήνονται ελεύθεροι χωρίς κατηγορίες και ενώνονται με 100 και πλέον αλληλέγγυους που βρίσκονταν έξω από το τμήμα.
Αλλά η περίπτωση στα Χανιά δεν εντάσσεται μόνο στη συνολική κατασταλτική επιχείρηση της ίδιας μέρας στον ελλαδικό χώρο (σύλληψη 2 αγωνιστών στο Ηράκλειο που απλά καθόντουσαν σε καφέ της πόλης, σύλληψη 27 αγωνιστων στη Βέροια και εισβολή μπάτσων στο αυτόνομο στέκι Barruti, αστυνομοκρατία και προσαγωγές αλλού), αλλά είναι μέρος της συνολικότερης κατασταλτικής πολιτικής.
οι δυνάμεις ασφαλείας ήταν, είναι και θα είναι ενάντια σε όποιον αντιστέκεται
Τα τελευταία χρόνια και εν μέσω κρίσης, μέτρων και περικοπών, ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια αντιδρούν στη λαίλαπα που μας καταδικάζει στη φτώχεια και ισοπεδώνει τη ζωή μας για να εξασφαλιστούν τα κέρδη των αφεντικών, των επιχειρηματιών και των τραπεζών. Η κοινωνική οργή ξεχειλίζει και συνεχώς ξεπηδούν εστίες αντίστασης και ρήξης. Ταυτόχρονα η πολιτική εξουσία διέρχεται μια κρίση νομιμοποίησης και συναίνεσης στα σχέδιά της. Οι δυνάμεις ασφαλείας λοιπον, και μέσα από τη γενικότερη στρατιωτικοποίηση των πόλεων και των γειτονιών, αναλαμβάνουν τη βίαιη επιβολή των μέτρων, τη διασφάλιση της σταθερότητας του συστήματος και την καταστολή οποιασδήποτε εστίας αντίστασης ή ενδεχόμενης γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης. Εν ολίγοις την προστασία των συμφερόντων κράτους και αφεντικών και τη διατήρηση της ταξικής κυριαρχίας από κάθε κοινωνική αναταραχή. Γι’ αυτό καταστέλλουν με δολοφονική βία εργατικές/απεργιακές διαδηλώσεις, επιστρατεύουν απεργούς ναυτεργάτες και οδοκαθαριστές, επανδρώνουν τη φύλαξη των στρατοπέδων συγκέντρωσης -σήμερα των μεταναστών και αύριο των αντικαθεστωτικών-, προστατεύουν τα συμφέροντα των επιχειρηματιών στα μεταλλεία χρυσού στην Χαλκιδική και τις ανεμογεννήτριες των πολυεθνικών στο Αποπηγάδι και σε όλη την κρήτη.
Επιπρόσθετα, η κατάσταση είναι τέτοια που δεν χωράει πλέον προσχήματα και δικαιώματα. Ο μανδύας της δημοκρατικής νομιμότητας πετιέται στα αζήτητα και επομένως οι “παλιοί” διαχωρισμοί μεταξύ “νόμιμων” και “παράνομων” ή “βίαιων” και “ειρηνικών” διαδηλωτών, καταρρέουν. Από τη στιγμή που η κοινωνική σύγκρουση οξύνεται, η καταστολή αναγκαστικά διαχέεται και αφορά όλο και περισσότερα κοινωνικά κομμάτια.
Η ένταση και το εύρος της καταστολής στην 25η Μαρτίου ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τα Χανιά. Δεν ήταν όμως κάτι που δεν περίμενε κανείς. Εδώ και λίγα χρόνια η αστυνομική επιτήρηση στην πόλη και κυρίως στις πορείες, εντείνεται συνεχώς. Χημικά, ξύλο και συλλήψεις υπήρχαν και πριν. Οι ασφαλίτες κατεβαίνουν στις πορείες, δίπλα στα ΜΑΤ, με κράνη και πτυσσόμενα γκλοπ. Η διαφορά με την 25η Μαρτίου ήταν ότι εφαρμόστηκε σε μεγάλο εύρος κόσμου, ήταν ιδιαίτερα βίαιη, είχε τεράστιο αριθμό προσαγωγών και απροκάλυπτη αυθόρμητη συνεργασία μπάτσων και φασιστών. Είναι γνωστό ότι το μαθητικό κίνημα στην πόλη εδώ και πάνω από δύο χρόνια οργανώνεται και πολιτικοποιείται αυτόνομα μέσα από τα αυτοοργανωμένα σχήματα που αναπτύσσει. Επιπλέον, οι διεργασίες των πλατειών το καλοκαίρι του 2011, οι τότε καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, η 9μερη κατάληψη της περιφέρειας τον φλεβάρη και πλήθος άλλων δράσεων, διαδηλώσεων και συζητήσεων έχουν φέρει σε επαφή ένα πλήθος κόσμου που λειτουργεί έξω από κόμματα και φορείς, ψηλαφίζοντας τρόπους οργάνωσης και κινητοποίησης. Αυτές οι διεργασίες και πολιτικές σχέσεις έχουν μπει στο στόχαστρο της καταστολής. Τις τελευταίες βδομάδες έχουμε συνεχείς εξακριβώσεις και προσαγωγές αγωνιστών, ενώ γίνεται προσπάθεια από την εισαγγελία για να ασκηθούν διώξεις σε αγωνιστές για παλαιότερες κινητοποιήσεις. Οι αγωνιζόμενοι μαθητές στοχοποιούνται. Εξακριβώσεις και παρενοχλήσεις έξω από σχολεία, μέχρι και τηλεφωνήματα μπάτσων σε σπίτια μαθητών, εκφοβίζοντας τους ίδιους και τους γονείς τους και καλώντας τους στο τμήμα για “παιδαγωγικές” συμβουλές και “ψιλή κουβεντούλα”. Επιδιώκουν να τρομοκρατήσουν τους μαθητές για να κάμψουν την αγωνιστικότητά τους, θέλουν να σπάσουν τους πολιτικούς δεσμούς που αναπτύσσουν οι μαθητές με άλλα κοινωνικά κομμάτια και να αποτρέψουν τη συμμετοχή τους στις συλλογικές κινηματικές διαδικασίες της πόλης.
η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή δεν είναι άλλο ένα “νόμιμο πολιτικό κόμμα”, είναι παρακρατική συμμορία
Τον τελευταίο καιρό οι νεοναζί της συμμορίας της Χρυσής Αυγής προσπαθούν να παρουσιαστούν ως ένα ακόμη “νόμιμο πολιτικό κόμμα”. Ωστόσο οι χρυσαυγίτες ήταν, είναι και θα είναι μια παρακρατική συμμορία που λειτουργεί πάντα με τις πλάτες του κράτους και των μπάτσων. Είναι η άτυπη, μη θεσμική βία που ευθυγραμμίζεται με την κρατική καταστολή, όπου το καθεστώς εκτιμά ότι δεν θέλει να αναμειχθεί άμεσα. Οι χρυσαυγίτες δεν είναι “αγνοί έλληνες πατριώτες”. Είναι τα ιστορικά απόβλητα της απεχθέστερης ιδεολογίας που γέννησε η ευρώπη: του ναζισμού. Είναι οι ιστορικοί απόγονοι και υμνητές των χιτλερικών, του Μεταξά, των ταγμάτων ασφαλείας (γερμανοτσολιάδες) στη ναζιστική κατοχή, των συνταγματαρχών του ’67. Στις τάξεις τους έχουν πληρωμένους δολοφόνους (Χ. Ρήγας-υποψήφιος περιφέρειας Δ. Ελλάδας), έμισθους της ΚΥΠ (Μιχαλολιάκος-αρχηγός Χρυσής Αυγής), μαχαιροβγάλτες και κουμπουροφόρους (Καρεφυλλάκης-Βλαμάκης στα Χανιά), ενώ μέλη της συμμορίας συμμετείχαν στη μεγαλύτερη σφαγή μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο στη Σρεμπρένιτσα. Επιτίθενται σε στέκια και καταλήψεις, σε αγωνιστές και μετανάστες, οργανώνουν δολοφονικά προγκρόμ εναντίον μεταναστών εργατών (μάης 2011) και συμμετέχουν στα “επίσημα” πογκρόμ της αστυνομίας αυτών των ημερών ξυλοκοπώντας και ληστεύοντας μετανάστες. Όσα πολιτικά λίφτινγκ και να κάνουν δεν μπορούν να κρύψουν τον κρυφό τους πόθο. Να είναι τα παρακρατικά τάγματα εφόδου που θα στρατοπεδεύουν στις πόλεις και τις γειτονιές μας, δίπλα στις “επίσημες” δυνάμεις ασφαλείας. Δεν παλεύουν “για το καλό της χώρας”. Η ιδεολογία τους εμπεριέχει μόνο μίσος. Διαχωρίζουν την κοινωνία σε ομάδες ανάλογα με τη φυλή, το χρώμα, την καταγωγή, τη σεξουαλική προτίμηση, τη διανοητική δυνατότητα και θέλουν να αφανίσουν ότι δεν ταιριάζει στις μισαλλόδοξες αντιλήψεις τους.
αγώνας για ελευθερία και αξιοπρέπεια
Το παραμύθι επομένως για το λεγόμενο πόλεμο “των δύο άκρων” για τον αντιφασιστικό αγώνα καταρρέει οριστικά. Αυτά αναπαράγουν όσοι νομίζουν ότι ο φασισμός είναι ένα περιθωριακό και δευτερεύον φαινόμενο και ακόμα περισσότερο ότι όσο θα καθόμαστε ήσυχοι δεν θα μας πειράξει κανείς. Δεν μιλάμε για δύο άκρα, αλλά για δύο κόσμους, ανάμεσα στους οποίους ούτε εξομοίωση μπορεί να υπάρξει, ούτε ειρήνη. Ο αγώνας για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση δεν μπορεί παρά να περάσει πάνω από το φασισμό, αφού στην τελική η διαμάχη αφορά τον τρόπο λειτοργίας της κοινωνίας. Αν θα είναι μια ολοκληρωτική κοινωνία μίσους, ρατσισμού, καταπίεσης και εκμετάλλευσης ή μια κοινωνία βασισμένη στην ελευθερία και την αλληλεγγύη.
Η απάντηση στην κρατική καταστολή και τα φασιστικά κατακάθια δεν μπορεί παρά να είναι η όξυνση των κοινωνικών αγώνων. Απαντάμε στην τρομοκρατία μέσα από τη συλλογική οργάνωση και δράση στο δρόμο, με αδιαμεσολάβητους και μαχητικούς αγώνες. Βγαίνουμε στην επίθεση, ξεπερνώντας το φόβο και μετατρέποντας τον σε οργή. Όσο οι κατασταλτικοί μηχανισμοί και οι φασιστικές συμμορίες θα μπαίνουν εμπόδιο στους αγώνες, άλλο τόσο θα μας εξοργίζουν, θα μας κάνουν πιο αποφασισμένους και αδιάλλακτους. Δεν μας τρομοκρατούν, δεν μας εκφοβίζουν. Μας εξοργίζουν.
η κοινωνική οργή θα τους σαρώσει
ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΝΑΖΙ στην ΙΔΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΟΝΤΑΙ
ΣΑΒΒΑΤΟ 7/4 στην Πλ. Αγοράς στις 11:00 π.μ.
συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστών “σαλταδόροι”
χανιά, απρίλης 2012