κείμενο που μοιράστηκε σε σχολεία των Χανίων σε 2.000 αντίτυπα

 

ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΧΤΥΠΗΣΕ,

ΩΡΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΧΟΛΑΣΟΥΜΕ…

 

Το βράδυ της Τετάρτης 24 Φλεβάρη στην περιοχή της Χαλέπας, δυο θρασύδειλα φασιστοειδή με καλυμμένα τα πρόσωπα και φορώντας γάντια, επιτέθηκαν σε μία αγωνίστρια με αντιρατσιστική δράση. Αφού την απείλησαν, της χάραξαν με ξυράφι στο χέρι δυο αγκυλωτούς σταυρούς και άλλους τρεις στο μπουφάν που φορούσε. Φεύγοντας της άφησαν σαν ενθύμιο το ξυράφι και της υπενθύμισαν “φιλικά” πως αν συνεχίσει τα ίδια θα την “ξαναζωγραφίσουν”. Ανάλογο περιστατικό είχε να συμβεί 17 χρόνια. Τότε φασίστες είχαν χαράξει αγκυλωτό σταυρό στο μέτωπο μιας μαθήτριας. Το παραπάνω περιστατικό δεν είναι κάτι το μεμονωμένο. Πρόκειται για έναν ακόμα κρίκο, που έρχεται να προστεθεί σε μία μεγάλη αλυσίδα φασιστικών επιθέσεων που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στα Χανιά (συνεχείς επιθέσεις σε μετανάστες και ντόπιους αγωνιστές, εμπρησμός του στεκιού μεταναστών και του πατρικού σπιτιού αγωνιστή, επίθεση στην κατάληψη Rosa Nera).

Κάποιοι πιστεύουν ότι χαράζοντας τον αγκυλωτό σταυρό σε μια κοπέλα είναι “δυνατοί”, επιβεβαιώνοντας έτσι την κτηνωδία τους. Τον αγκυλωτό σταυρό της φασιστικής Γερμανίας που στο όνομά του κάηκαν χιλιάδες χωριά σε όλη την Ελλάδα και σφαγιάστηκαν εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως. Ένα σύμβολο που μόνο οι χαφιέδες ασπάζονταν, την ώρα που κάθε αξιοπρεπής άνθρωπος, αγωνιζόταν για να ζήσει ελεύθερος και όχι υποταγμένος σε ναζιστικά καθεστώτα.

O πολιτισμός των ηλιθίων

Η πρακτική των φασιστών και οι τρόποι δράσης τους είναι γνωστοί. Πλασάρονται στην νεολαία ως δήθεν “προοδευτικοί” και “επαναστάτες”. Προσπαθούν να εξοντώσουν κάθε τι το διαφορετικό, προβάλλοντάς το ως απειλή για την κυριαρχία του έθνους. Χτυπούν  θρασύδειλα, πάντα τη νύχτα και μόνο εκεί που δεν θα έχουν φόβο για απώλειες. Σχηματίζοντας διάφορες παρέες, τραμπουκίζουν και τρομοκρατούν όποιον δεν γουστάρουν, λόγω διαφορετικότητας αντιλήψεων ή ακόμα και εμφάνισης, καλλιεργώντας με αυτόν τον τρόπο το φόβο στους υπόλοιπους. Έτσι κάποιοι πέφτουν στην παγίδα να στρατολογούνται από τους φασίστες, προκειμένου να βρεθούν σε θέση «ισχύος».

Για ποια θέση ισχύος μιλάμε όμως όταν στις ομάδες τους υπακούουν τυφλά στις εντολές ενός αρχηγού, τον οποίο  και δεν μπορούν να αμφισβητήσουν ποτέ; Και πού είναι η ελευθερία είναι  μέσα σε αυτές τις ομάδες, όταν κανένας δε μπορεί να εκφράσει την άποψη του;

Από την άλλη οι φασιστικές συμμορίες βγάζουν ένα λόγο ενάντια στο διεφθαρμένο κράτος και στους διεφθαρμένους πολιτικούς. Αλλά πώς μπορεί να είναι ενάντια σε αυτούς όταν συνεργάζονται μαζί τους; Είναι γνωστό ότι πολλά κεφάλια τους είναι έμμισθοι υπάλληλοι των μυστικών υπηρεσιών του κράτους (π.χ. μιχαλολιάκος αρχηγός της χρυσής αυγής). Πώς είναι δυνατόν να είναι ενάντια στους πολιτικούς όταν οι τελευταίοι συμμετέχουν στις εκδηλώσεις τους; Πρόσφατα συνελήφθησαν η τομεάρχης της ΝΔ Χριστίνα Σιδέρη και ο Tάσσος Χατζηπαράσχου (μέλος του ΔΗΚΚΙ) σε συγκέντρωση μαζί με φασίστες της χρυσής αυγής και του στόχου.

Όπου δε φτάνει το κλομπ του μπάτσου, φτάνει το μαχαίρι του φασίστα.

Το βιώσαμε κατά την εξέγερση του Δεκέμβρη σε πολλές πόλεις όπου οι φασιστικές συμμορίες, σαν μισθωτοί της κυβέρνησης, έβγαιναν στο δρόμο συμπληρώνοντας τη δουλειά των μπάτσων, καταστέλλοντας τον οργισμένο κόσμο που βγήκε στο δρόμο, ενάντια σε ότι τον καταπιέζει και τον εξοργίζει. Επίσης σε πολλές αντιφασιστικές πορείες έχουμε δει νεοναζί να κάνουν εξορμήσεις με μαχαίρια και όχι μόνο εναντίον του κόσμου, πίσω από τα ΜΑΤ, τα οποία έπαιζαν το ρόλο του προστάτη τους.

Επίσης γιατί κάνουν επιθέσεις ενάντια σε όσους τολμούν να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο για τις ζωές τους; Είδαμε την επίθεσή τους ενάντια σε μπλόκο αγροτών στο Αγρίνιο με μολότοφ, ενώ οι τελευταίοι διεκδικούσαν καλύτερους όρους στην εργασία τους. Δεν δίστασαν να κάνουν επιθέσεις μέχρι και σε σχολικές καταλήψεις ενάντια στους μαθητές, που πιεζόμενοι από την εκπαιδευτική διαδικασία πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.

Όλα είναι δρόμος…

Τη φυσιολογική οργή και τα αδιέξοδα που νιώθουν οι νέοι από την καταπίεση που δέχονται από το σχολείο-φυλακή, τα μαθήματα, τα φροντιστήρια, τους καθηγητές-αυθεντίες, τα κοινωνικά “πρέπει”, τη δουλειά-κάτεργο, οι φασίστες προσπαθούν να την στρέψουν αλλού.

Πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να το δούμε, αφού αποκρύπτουν τα πραγματικά αίτια της καταπίεσης και στρέφουν το θυμό της νεολαίας, για παράδειγμα, ενάντια σε αδύναμα κομμάτια της κοινωνίας, όπως είναι οι μετανάστες.

Ο στόχος είναι ο μετανάστης που ζει στην εξαθλίωση ή αυτός που πλουτίζει εις βάρος μας;

Για ποιά εθνική ενότητα μας λένε όταν ο “συμπατριώτης” μας είναι αυτός που μας εκμεταλλεύεται και μας καταπιέζει; Εμείς δουλεύουμε, αυτοί πλουτίζουν…

Άλλωστε όλοι εμείς (μαθητές, εργαζόμενοι, άνεργοι και μετανάστες) κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, δείξαμε ότι μπορούμε να στρέψουμε την οργή και το θυμό μας, ενάντια σε ένα κόσμο που δεν έχει να μας προσφέρει τίποτε παραπάνω από μιζέρια, φτώχεια και κάλπικα όνειρα. Κι όταν τότε στεκόμασταν στο δρόμο ενάντια στους μπάτσους, οι φασίστες ήταν από την άλλη πλευρά του οδοφράγματος. Τα παραδείγματα της Πάτρας, της Αθήνας, της Λάρισας και άλλων πόλεων δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για το ποιά είναι η επιλογή των φασιστικών συμμοριών: ενάντια σε κάθε αγώνα, σε κάθε διεκδίκηση. Με το μέρος των μπάτσων, του κράτους, των αφεντικών.

Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό δεν μπορεί να ανατίθεται σε κανένα ειδικό. Δεν ζητάμε από κανένα κράτος ή μπάτσο να τους συλλάβει. Αυτο-οργανωνόμαστε για να περάσουμε στην επίθεση. Τους απομονώνουμε και τους απαντάμε εκεί που δρούμε από πάντα: στο δρόμο.

Να μην αφήσουμε τους φασίστες να μολύνουν την κοινωνία με τις αρρωστημένες ιδέες τους.

Στόχος είναι η ελευθερία και όχι η καταπίεση και η επικράτηση του φόβου.

Δύναμη είναι να στρέφεσαι ενάντια σε ότι σε εξοργίζει και σε καταπιέζει

Η φυσική σου επιλογή για ελευθερία να πρωτοστατήσει

και ο δρόμος να ανοιχτεί ξεκάθαρα…

αντιφασίστες, αντιφασίστριες

 

 

 

κείμενο που μοιράστηκε στις γειτονιές της πόλης σε 4.000 αντίτυπα

 

Ούτε στα σχολεία  –  ούτε στις γειτονιές μας  –  ούτε πουθενά

Την Τετάρτη 24.2, στην περιοχή της χαλέπας, δύο θρασύδειλα φασιστοειδή με καλυμμένα τα πρόσωπα και φορώντας γάντια, επιτίθενται σε μια αγωνίστρια με αντιρατσιστική δράση. Την ακινητοποιούν και της χαράσσουν δύο αγκυλωτούς σταυρούς στο χέρι με ξυράφι. Το περιστατικό αυτό έρχεται σε συνέχεια άλλων φασιστικών επιθέσεων που έχουν γίνει τους τελευταίες μήνες σε κοινωνικούς  χώρους (Rosa Nera, Στέκι Μεταναστών), σε σπίτια ντόπιων αγωνιστών και μεταναστών εργατών (αμπεριά, χαλέπα, γαλατάς), σε μεμονωμένους μετανάστες και αγωνιστές (πλατεία 1866, Κουμ Καπί, αρχαίο Ωδείο, Αη γιάννη, παλιό λιμάνι). Το φασιστικό φαινόμενο δεν περιορίζεται μόνο στα χανιά, καθώς ανάλογες επιθέσεις έχουν γίνει σε αρκετές πόλεις του ελλαδικού χώρου με βόμβες (θεσσαλονίκη), με εισβολές και εμπρησμούς σε σπίτια, στέκια, καταλήψεις και κοινωνικούς χώρους, με μολότωφ εναντίων διαδηλωτών μέσα από τις γραμμές των ΜΑΤ (αθήνα), με πογκρόμ εναντίων μεταναστών (νέος κόσμος), με πυροβολισμούς (ομόνοια) κ.ά.

Αμέσως μόλις έγινε γνωστή η επίθεση, τα κοράκια των ΜΜΕ βάλθηκαν να μας πείσουν πως έχουμε να κάνουμε γενικά και αόριστα με κάποιους “νεολαίους”, οι οποίοι “ξεσπούν” βίαια, αγανακτισμένοι δήθεν από την “εγκληματικότητα των μεταναστών”. Έφτασαν έτσι στο σημείο, ουσιαστικά να δικαιολογούν και να δίνουν άλλοθι στις φασιστικές επιθέσεις. Προσπαθούν να απογυμνώσουν τις επιθέσεις αυτές, από τις δηλητηριώδεις φασιστικές ιδεοληψίες που τις συνοδεύουν, αποκρύπτοντας τις κοινωνικές ρίζες του φαινομένου.

στα σχολεία

Οι μαθητές σήμερα, ίσως να μπορούν να θεωρηθούν οι πιο σκληρά εργαζόμενοι. Από το πρωινό κάτεργο του σχολείου, στην εντατική πίεση για διάβασμα, στα ιδιαίτερα, τα φροντιστήρια, τα αγγλικά, αλλά και από τα αδιέξοδα που αντικρίζουν για το μέλλον, οι μαθητές συσσωρεύουν καθημερινά οργή και θυμό για την καταπίεση που βιώνουν. Αυτή η κατάσταση αποτελεί εύφορο έδαφος για τους φασίστες να στρατολογήσουν μέλη στις συμμορίες τους. Το γυμναστήριο, τα μπράτσα, η μαγκιά, η βία, ο τσαμπουκάς ντύνονται με τις αρρωστημένες ιδέες του εθνικισμού, του ρατσισμού, της φυλετικής ανωτερότητας και έρχονται να “εξυψώσουν” το ηθικό και τη θέση αυτών που ανήκουν σε αυτές τις συμμορίες. Το τι συμβαίνει όμως μέσα στα σχολεία, δεν είναι αποκομμένο από την κοινωνία.

στην κοινωνία

Η 20χρονη ιστορία της εντατικής εκμετάλλευσης των μεταναστών στον ελλαδικό χώρο, έχει αφήσει τα σημάδια της στον κοινωνικό ιστό.  Ο διάχυτος ρατσισμός, όλα αυτά τα χρόνια, υπήρχε πάντα στην καθημερινότητά μας, όσο κι αν κάποιες περιόδους δεν έβγαινε δημόσια προς τα έξω ή όσο κι αν κάποιοι από εμάς προσπαθούσαν είτε να τον αγνοήσουν είτε να τον δικαιολογήσουν. Έτσι σήμερα όχι μόνο εντείνεται και βγαίνει προς τα έξω, αλλά συμπληρώνεται και από τη ρητορεία του εθνικισμού. Καθώς βιώνουμε τη σοβαρότερη κοινωνική κρίση των τελευταίων 35 χρόνων, με την πιο άγρια επίθεση στα κεκτημένα μακροχρόνιων αγώνων (μισθοί, επιδόματα, συντάξεις, ασφάλιση, εργασιακές σχέσεις), στα αυτιά μας σφυρίζουν όλο και εντονότερα οι σειρήνες του έθνους και της πατρίδας. Το Δημοκρατικό καθεστώς τρέμει ένα γενικευμένο ξεσηκωμό και προσπαθεί να θωρακιστεί ζητώντας μας να συσπειρωθούμε γύρω από το έθνος. Έτσι πλασσάρει την εθνική ομοψυχία ταυτίζοντας τα ασυμφιλίωτα μεταξύ αφεντικών και εργαζομένων. Το λένε ξεκάθαρα: “δεν έχουμε περιθώρια ως έθνος και ως λαός να αντέξουμε παρατεταμένα μπλόκα, στάσεις και απεργίες” (παπανδρέου).

Μέσα σε αυτήν την κατάσταση κοινωνικής σύγκρουσης, οι φασίστες προτάσσουν τον εθνικισμό, τη ρατσιστική βία, την ομογενοποίηση και την ολοκληρωτική υποταγή όλων μας σε ένα τυραννικό καθεστώς. Με επίκεντρο τη στοχοποίηση και τη βία εναντίον των μεταναστών, στρέφονται ταυτόχρονα εναντίον όποιου αντιστέκεται και παλεύει για την αξιοπρέπειά του, είτε αυτός είναι ντόπιος είτε όχι, είτε είναι απεργός, είτε εξεγερμένος. Ήδη στις πρόσφατες αγροτικές κινητοποιήσεις φασίστες επιτέθηκαν σε μπλόκο αγροτών με μολότωφ στο αγρίνιο, ενώ ανάλογες επιθέσεις έχουν κάνει και εναντίων μαθητών που είχαν καταλάβει τα σχολεία τους. Μπροστά στον άγριο κοινωνικό πόλεμο που διεξάγεται, ξέρουμε ήδη από καιρό με ποιανού το μέρος είναι οι φασίστες. Με το μέρος της πιο αδυσώπητης εξουσίας.

και εμείς;

Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για το τι συμβαίνει γύρω μας. Δεν τρομοκρατούμαστε, ούτε καταφεύγουμε σε “λύσεις” του τύπου: “να τους συλλάβει η αστυνομία, αφού τους ξέρει” ή “να κηρύξουν παράνομες τις οργανώσεις τους”. Η σύγκρουση με το φασισμό γίνεται στο πεδίο των κοινωνικών σχέσεων της καθημερινότητας και στο δρόμο.

Αυτοοργανωνόμαστε και υπερασπίζουμε την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Σε κάθε σχολείο, σε κάθε πλατεία, σε κάθε γειτονιά απομονώνουμε τους φασίστες.

Να καθαρίσουμε τις γειτονιές και τα σχολεία από τα φασιστικά σκουπίδια

 

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΊΑ τη ΔΕΥΤΕΡΑ 15.3

Συγκέντρωση στις 18:00 Πλ.Βενιζέλου (Χαλέπα)

Πανεκπαιδευτική-αντιφασιστική πορεία τη Δευτέρα 8.3

Συγκέντρωση στις 12:00 Πλ.Αγοράς

αντιφασίστες, αντιφασίστριες