πάρτι

οικονομικής ενίσχυσης στους 5 διωκόμενους αγωνιστές για τα γεγονότα της εκκένωσης της κατάληψης πικπα στο ηράκλειο

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΛΗΞΗΣ..

Στις 16 Φεβρουαρίου εκκενώνεται η κατάληψη ΠΙΚΠΑ στο Ηράκλειο, η οποία δημιουργήθηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008 και λειτουργούσε ως ένα ακόμα αγωνιστικό-πολιτικό στέκι. Από νωρίς το πρωί μπάτσοι έχουν περικυκλώσει το κτίριο, ένα συνεργείο αφαιρεί τις πόρτες και τα παράθυρα, καθώς και ό,τι άλλο υπήρχε μέσα προκειμένου να περάσει από έλεγχο. Μόλις μαθαίνεται, οι 3 πρώτοι που προσέγγιζουν το κτίριο προσάγονται, ενώ οι επόμενοι δέχονται απρόκλητη επίθεση από τους μπάτσους. Στη συνέχεια και σαν άμεση απάντηση καταλαμβάνεται το παράρτημα του Υπουργείου Υγείας από 100 αλληλέγγυους, με αίτημα να αφεθούν οι 3 προσαχθέντες ελεύθεροι. Τελικά, αφήνονται και οι 3, με τον ένα να κατηγορείται για κλοπή ρεύματος από τη ΔΕΗ και φθορές στο κτίριο, με πρόστιμο 14.000€. Το βράδυ, πραγματοποιείται πορεία ενάντια στην καταστολή και στην προσπάθεια να προσεγγιστεί το κτίριο, γίνεται σύγκρουση με τις αστυνομικές δυνάμεις, ακολουθεί κυνηγητό και μετά από αρκετό ξύλο συλλαμβάνονται στο σωρό 4 άτομα. Το επόμενο πρωί (17/2), ενώ οι 4 βρίσκονται στον εισαγγελέα ώστε να τους απαγγελθούν κατηγορίες, οι αλληλέγγυοι που βρίσκονται έξω από τα δικαστήρια δέχονται και πάλι επίθεση με ξύλο και χημικά, με σκοπό την απομάκρυνσή τους. Τους 2 από τους 4 συλληφθέντες βαραίνουν κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα, ενώ τους άλλους 2 κακουργηματικού, με υπέρογκες και εκδικητικές εγγυήσεις των 40.000€, και τελικά αφήνονται ελεύθεροι (στις 18/2). Το ίδιο βράδυ σύντροφοι πραγματοποιούν κατάληψη σε 2 τηλεοπτικούς σταθμούς και καλείται παγκρήτια πορεία ενάντια στην καταστολή για τις 18/2. Η πορεία στην οποία συμμετείχαν πάνω από 400 άτομα ήταν πολύ δυναμική, με έντονη και προκλητική την παρουσία των μπάτσων καθ’ όλη τη διάρκειά της.

Η χρονική επιλογή της εκκένωσης της κατάληψης ΠΙΚΠΑ αποτελεί ένα σημείο μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της καταστολής των καταλήψεων που προέκυψε εντονότερα μετά την εξέγεση του Δεκέμβρη, αλλά και μια ακόμη πτυχή των κατασταλτικών σχεδίων που ξεδιπλώνονται στο παρόν, εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης. Οι καταλήψεις είναι εγχειρήματα επιθετικά που μετασχηματίζουν έναν εγκαταλελειμμένο χώρο σε ένα ζωντανό χώρο αντίστασης. Αμφισβητούν την ιδιοκτησία και την ιδιώτευση, δύο από τις υψηλότερες «αξίες» της κοινωνίας, προτάσσοντας την επανοικειοποίηση του κλεμμένου από την εξουσία κοινωνικού χώρου. Οι κατειλημμένοι χώροι που λειτουργούν με αυτοοργανωμένες, αδιαμεσολάβητες και οριζόντιες δομές αποτελούν πεδία πολιτικής ζύμωσης και συλλογικοποίησης ανθρώπων, δημιουργώντας σχέσεις ανταγωνιστικές στο εξουσιαστικό σύστημα. Λειτουργούν ως ζωντανά κύτταρα πολιτικής και κοινωνικής παρέμβασης και μέσα στη σημερινή συνθήκη κοινωνικού αναβρασμού αποτελούν εν δυνάμει πόλους συσπείρωσης ευρύτερων ριζοσπαστικών κομματιών της κοινωνίας.

Το κίνημα των καταλήψεων στη ελλάδα μετρά δεκαετίες ζωής και πλέον εκτείνεται σε όλο το γεωγραφικό εύρος της, αλλά και σε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών – κοινωνικών ζητημάτων και δράσεων. Τα φοιτητικα του 2006-2007 λειτούργησαν ως ένα ακόμα κομβικό σημείο στην κατεύθυνση της δημιουργίας και της εξέλιξης κινηματικών δομών, οι οποίες διεύρυναν το πεδίο των δραστηριοτήτων τους και σε ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα. Αυτή η κινητικότητα εντάθηκε ακόμα περισσότερο μετά από την εξέγερση του Δεκέμβρη και ως αποτέλεσμα είχε την διεύρυνση της κινηματικής βαρύτητας στις επαρχιακές πόλεις. Έτσι, μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αύξησης της επιτήρησης και της καταστολής, δε θα μπορούσε παρά όσα εφαρμόζονται σε κεντρικό επίπεδο να διαχέονται και στην επαρχία σε στρατηγικό επίπεδο. Η εξάπλωση, ο συντονισμός, η ανάπτυξη δεσμών και η πολυεπίπεδη δραστηριότητα του ανατρεπτικού κινήματος σε όλο τον ελλαδικό χώρο, είναι που ενοχλεί τα σχέδια της κυριαρχίας.

Η όξυνση της καταστολής στην επαρχία έρχεται ως απόρροια ενός γενικότερου κατασταλτικού σχεδιασμού, ο οποίος επεκτείνεται όσο οι «από τα κάτω» αντιστάσεις δυναμώνουν. Μέσα στην παρούσα συνθήκη γενικευμένης κοινωνικοπολιτικής αστάθειας, η αποτροπή της ριζοσπαστικοποίησης του κόσμου καθώς και της διάχυσης του ανατρεπτικού λόγου και δράσης αποκτά βαρύνουσα και «ζωτική» σημασία για την εξουσία. Όσο ο φόβος της διάχυσης ανατρεπτικών δράσεων και πρακτικών σε κομμάτια της κοινωνίας που βρίσκονται σε αναβρασμό αποτελεί μόνιμο «άγχος» για τους διαχειριστές της εξουσίας, τόσο η απόπειρα αποκοπής των δεσμών μεταξύ των αγωνιζομένων κομματιών και της κοινωνίας θα εντείνεται. Και αυτό γίνεται μέσα από την ένταση της επιτήρησης, του ελέγχου και της καταστολής.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η κατασταλτική στρατηγική που εφαρμόζεται στα Χανιά, έχει κοινό παρονομαστή με αυτό των μητροπόλεων. Το νέο «δόγμα μηδενικής ανοχής» ξεδιπλώνεται σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, με άμεσο στόχο την αναχαίτιση οποιουδήποτε αμφισβητεί τις προσταγές της εξουσίας. Από την μεθοδική εκκένωση της κατάληψης του μεγάρου Παπαδοπέτρου, μέχρι τις απόπειρες ποινικοποίησης των μαθητικών καταλήψεων. Από τη δολοφονική καταδίωξη του Στράτου Π. μέχρι την πορεία οργής στις 18/11/2010. Από την τακτική των μπάτσων στην πορεία της 6ης Δεκέμβρη ΄10 και τους δυο 13χρονους συλληφθέντες, μέχρι την ολοένα αυξανόμενη ασφυκτική επιτήρηση στις πορείες (με ματ και κουκουλωμένους ασφαλίτες) και τις εντονότερες περιπολίες στους δρόμους και της γειτονιές της πόλης. Η καθημερινότητα μας ασφυκτιά μέσα στα τείχη που ορθώνονται γύρω μας και αποσκοπούν στον κατακερματισμό μας.

Αψηφώντας το κλίμα τρομοκρατίας που επιβάλλεται από το κράτος, υπάρχουν πολλές εστίες αγώνα που παραμένουν δυνατές. Οι επιμέρους αγώνες που αναπτύσσονται, αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια μιας ευρύτερης και πολύμορφης δυναμικής. Από τα πύρινα οδοφράγματα της Κερατέας, τις δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις, τους αγωνιζόμενους μετανάστες, το κύμα άρνησης πληρωμής διοδίων και εισητηρίων στα ΜΜΜ, μέχρι τους αγώνες για αξιοπρέπεια μέσα στις φυλακές-κολαστήρια και τις αντιστάσεις των πολιτικών κρατουμένων.

Με οριζόντιες, αντιιεραρχικές, αδιαμεσολάβητες και αυτοοργανωμένες δομές να οργανωθούμε μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, καταλήψεις, ακηδεμόνευτους και κοινούς αγώνες, απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.

10,100, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 5 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

για τα γεγονότα της εκκένωσης της κατάληψης ΠΙΚΠΑ στο Ηράκλειο

ΠΑΡΤΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 12.03 στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ κατω απ’τη ΛΕΣΧΗ , 21.00

 

συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστών – «σαλταδόροι»
χανιά, μάρτης 2011